Ciała Wezuwiusza | Odsłaniając ludzkie historie pod popiołem

Dwóch mężczyzn leży na plecach: jeden, w wieku 30-40 lat, ze śladami wełny pod szyją i mocną strukturą kości, prawdopodobnie mężczyzna o wysokim statusie w tunice; drugi, w wieku 18-23 lat, w plisowanej tunice, przedstawia skompresowane kręgi, co wskazuje, że był prawdopodobnie robotnikiem lub niewolnikiem.

Ciało kupca pokazuje, że zmarł z podniesionymi rękami, z metalowym gwoździem przytrzymującym jego głowę i ramię do ciała. Jego kości nadgarstka są ściśnięte, co wskazuje na poważną chorobę zwyrodnieniową stawów w ciągu jego życia. Ma również złamaną kość ramienia, prawdopodobnie w wyniku upadku.

Matka, już osłabiona od porodu, leży przy swoim najmłodszym Dziecku. Dwoje innych małych dzieci, zidentyfikowanych dzięki stomatologii sądowej jako chłopcy w wieku od pięciu do dwóch lat, zostało znalezionych trzymających się za ręce i leżących w pobliżu.

Córka rolnika, część młodej pary z dzieckiem, jest najmłodszą ofiarą odnalezioną w Pompejach, której wiek w chwili śmierci szacuje się na około 12-14 miesięcy, na podstawie stanu jej zębów.

Objęte szczątki szkieletowe zostały znalezione razem. Początkowo mylone z kobietami, spektakle wykazały, że byli to 18-letni młody mężczyzna i dorosły mężczyzna starszy o 20 lat. Pierwotnie sądzono, że jest to para ojciec-syn, ale okazali się oni niespokrewnieni, co sugeruje możliwy romantyczny związek.

Początkowo sądzono, że prowadził on ostatnią rodzinę w bezpieczne miejsce z torbą przewieszoną przez ramię, jednak później zdjęcia rentgenowskie wykazały, że służący nie miał takiej torby, gdyż była ona błędnie uformowana z gipsu. Analiza danych kostnych sugeruje, że sługa był w wieku kilkunastu lat.

Zakuty w kajdany niewolnik, podobnie jak wielu innych, był przywiązany do muru, pogodzony ze swoim losem w obliczu wybuchu wulkanu. Jego ciało spoczywa twarzą w dół na ziemi, przejmująco przypominając o jego bezsilności wobec rozwijającej się katastrofy.

Wzruszającym odkryciem w ruinach Pompei jest odlew psa stróżującego, pozostawionego na łańcuchu przed domem Orfeusza, gdy jego właściciele uciekli przed erupcją. Brązowe ćwieki na szyi wskazują na jego rolę jako obrońcy.

W 1982 r. szkielety zostały znalezione w łaźniach Herkulanum, ujawniając ofiary, które szukały schronienia podczas erupcji Wezuwiusza, zaprzeczając wcześniejszym przekonaniom, że większość z nich uciekła. Znaleziono je skulone, z kończynami przyczepionymi do tułowia, co było wynikiem ekstremalnego upału, jakiego doświadczyły.